علی کریمی در ۱۷ آبان ۱۳۵۷ در کرج به‌دنیا آمد و فرزند سوم خانواده است.کریمی اصالتاً لاهیجانی است. پدر او ولی‌الله کریمی، در جوانی در استان گیلان بازیکن فوتبال بوده و مادرش خانه‌دار است. علی کریمی ۳ برادر و یک خواهر دارد. فرشید، برادر بزرگترش همانند وی به فوتبال روی آورد و مدتی با او هم‌بازی بود. کریمی گفته‌است که در کودکی هوادار پرسپولیس بوده‌است و در زمانی که با پدرش برای دیدن بازی‌های این تیم به ورزشگاه آزادی تهران می‌رفته، آرزو می‌کرده روزی برای این تیم بازی کند.
او تا سوم راهنمایی، دانش‌آموز ممتازی بوده‌است اما در دوران دبیرستان با افت تحصیلی مواجه می‌شود. سرانجام تحصیلات خود را با دریافت مدرک دیپلم پایان می‌دهد و پس از آن روی فوتبال تمرکز می‌کند.
علی کریمی در سال ۱۳۷۸ و ۲۰–۱۹ سالگی ازدواج کرد و دو فرزند پسر به نامهای هاوش و هیرسا دارد.علی کریمی ازدواج زودهنگام خود را از دلایل موفقیتش می‌داند و در مورد این که فرزندانش مانند او بازیکن فوتبال شوند ابراز علاقه کرده‌است، اما گفته‌است آنها را به فوتبال بازی‌کردن مجبور نمی‌کند و ترجیح می‌دهد آنها را در انتخاب آینده خود آزاد بگذارد.
آغاز فوتبال
علی کریمی فوتبال خود را از تیم نوجوانان باشگاه فوتبال نفت تهران آغاز کرد، جایی که برادر بزرگترش فرشید، یک سال پیش از ورود او در آن بازی می‌کرد. وی سپس به نوجوانان باشگاه سایپا پیوست و در رده جوانان این باشگاه نیز بازی کرد.کریمی پس از آن به فتح تهران منتقل شد، جایی که ابتدا در رده جوانان بازی می‌کرد و در سال موفق شد ۱۳۷۵ به تیم بزرگسالان راه یابد.
علی کریمی باز هم به همراه برادرش فرشید، از شهرک مارلیک کرج در تمرینات فتح حضور پیدا می‌کرد. در ابتدا مبلغ قرارداد فرشید بیشتر از او بود ولی درخشش کریمی در تیم فتح موجب شد که بارها حسین شمس (سرمربی وقت تیم فتح) از آینده‌ای درخشان برای او سخن به میان آورد. کریمی از تیم فتح بطور جدی وارد فوتبال شد و به فوتبال ایران معرفی گشت.
دوران ملی
علی کریمی از سال ۱۳۷۷ در تیم ملی فوتبال ایران بازی می‌کند. او در دوران ملی خود حضور پیوسته‌ای داشته و در ۳ دوره جام ملت‌های آسیا (۲۰۰۰، ۲۰۰۴ و ۲۰۰۷)، یک دوره بازی‌های آسیایی (۱۹۹۸) برای ایران بازی کرده‌است. وی در ۴ دوره انتخابی جام جهانی (۲۰۰۲، ۲۰۰۶، ۲۰۱۰ و ۲۰۱۴) مجموعاً در ۳۶ بازی به میدان رفته‌است و ۲ بار در راهیابی ایران به جام جهانی (۲۰۰۶ و ۲۰۱۴) مشارکت داشته‌است که در یک دوره جام جهانی (۲۰۰۶) حضور داشت و ۲ بازی انجام داد.
علی کریمی تحت نظر مربیان مختلف تیم ملی ایران مانند پورحیدری، طالبی، بلاژوویچ، ایوانکوویچ، قلعه‌نویی، دایی، قطبی و کی روش در تیم ملی بازی کرده‌است.
کریمی با ۱۲۷ بازی پس از علی دایی و جواد نکونام، از لحاظ تعداد بازی ملی سومین بازیکن تاریخ تیم ملی فوتبال ایران به‌شمار می‌رود. او همچنین ۳۸ گل ملی به‌ثمر رسانده‌است که از این حیث نیز پس از علی دایی و کریم باقری نفر سوم محسوب می‌شود. نکونام با ۱ گل کمتر در جای چهارم در تعقیب کریمی است.
باشگاه‌های حرفه‌ای
۱۳۷۷–۱۳۷۵------ فتح تهران
۱۳۸۰–۱۳۷۷ ------ پرسپولیس ← (۱۱) گل
۱۳۸۴–۱۳۸۰ ------الاهلی امارات ← (۴۵) گل
۱۳۸۶–۱۳۸۴ ------ بایرن مونیخ ← (۳) گل
۱۳۸۷–۱۳۸۶------ القطر ← (۵) گل
۱۳۸۸–۱۳۸۷------ السیلیه ← (۰) گل
۱۳۸۸–۱۳۸۷ ------ پرسپولیس (قرضی) ← (۵) گل
۱۳۸۹–۱۳۸۸ ------ استیل‌آذین ← (۱۴) گل
۱۳۹۰–۱۳۸۹ ------ شالکه ۰۴ ← (۰) گل
۱۳۹۲–۱۳۹۰------ پرسپولیس ← (۱۳) گل
۱۳۹۳–۱۳۹۲------ تراکتورسازی ← (۵) گل
افتخارات ورزشی علی کریمی
افتخارات ملی
- بازی‌های آسیایی
قهرمانی (۲): ۱۹۹۸، ۲۰۰۲
- جام ملت‌های آسیا
مقام سوم (۱): ۲۰۰۴
- قهرمانی فوتبال غرب آسیا
قهرمانی (۲): ۲۰۰۰، ۲۰۰۴
- جام بین قاره‌ای آسیا-اقیانوسیه
قهرمانی (۱):
۲۰۰۳
افتخارات فردی
-بازیکن سال فوتبال آسیا: ۲۰۰۴، ۲۰۱۲ (نفر دوم)
- عضو تیم منتخب سال آسیا: ۲۰۱۲
- آقای گل جام ملت‌های آسیا: ۲۰۰۴
-عضو تیم منتخب جام ملت‌های آسیا: ۲۰۰۴
- آقای گل لیگ برتر فوتبال امارات: ۲۰۰۴-۲۰۰۳
- بهترین بازیکن جام قهرمانی آسیا-اقیانوسیه ۲۰۰۳
-بازیکن ماه آسیا: ژوئن ۲۰۰۰، اکتبر ۲۰۰۱، اکتبر ۲۰۰۳
-بهترین بازیکن مسابقات غرب آسیا ۲۰۰۰
- گلزن ترین هافبک نهمین دوره لیگ برتر فوتبال ایران ۱۴ گل
-گلزن ترین هافبک یازدهمین دوره لیگ برتر فوتبال ایران ۱۲ گل
- دومین گلزن برتر آسیایی تاریخ پرسپولیس ۱۰ گل
خداحافظی از فوتبال
خداحافظی‌ها از فوتبال ملی
علی کریمی ۲ بار از تیم ملی فوتبال ایران خداحافظی کرد، اما پس از هر دوی این موارد باز هم در تیم بازی کرد. بار اول در ۱۸ مهر ۱۳۸۷، با نوشتن نامهای به رئیس فدراسیون فوتبال ایران از بازی‌های ملی خداحافظی کرد. این در حالی بود که رابطه کریمی با سرمربی وقت تیم علی دایی دچار تنش بود. پس از برکناری دایی و انتصاب افشین قطبی، وی دوباره به تیم دعوت شد و بازی کرد.
بار دوم، علی کریمی در ۲ تیر ۱۳۸۸، پس از تساوی مقابل کره جنوبی و عدم راهیابی تیم به جام جهانی ۲۰۱۰ همراه با مهدی مهدوی‌کیا و وحید هاشمیان از بازی‌های ملی خداحافظی کرد. علی کریمی در خرداد ۱۳۹۰ برای بازگشت به تیم اعلام آمادگی کرد و کارلوس کی روش وی را دوباره به تیم دعوت کرد.
خداحافظی در سال 1392 و بازگشت
علی کریمی پس از بازی پرسپولیس با سپاهان در فینال جام حذفی در ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۲ از دنیای فوتبال خدا حافظی کرد. کریمی پس از خداحافظی از فوتبال اعلام کرد، فوتبال جای امثال او نیست و «دایه‌های مهربانتر از مادر» باید فوتبال را بچرخانند.
خداحافظی کریمی از فوتبال، بازتاب گسترده‌ای داشت و سایت رسمی فیفا با اشاره به خداحافظی علی کریمی از دنیای فوتبال، از او به عنوان اسطوره فوتبال ایران یاد کرد و خداحافظی او از میادین فوتبال را غیر منتظره خواند.
خداحافظی در سال 1393
سرانجام علی کریمی در ۲۹ تیر ۱۳۹۳ برای همیشه از فوتبال خداحافظی کرد و درحالی که او اعلام کرده بود امیدوار است بتواند با پیراهن پرسپولیس از فوتبال خداحافظی کند اما اینطور نشد. بدین ترتیب تراکتورسازی تبریز آخرین باشگاهی بود که کریمی پیراهن آن را بر تن کرد.