به گزارش پایگاه خبری ایرانیان موفق، استاد ابراهیم پورداود ادیب ،مورخ و سخنور معاصر در سال 1264 ه.ش در شهر رشت به دنیا آمد. وی مقدمات فارسی و عربی را در زادگاهش آموخت و در سال 1284ه.ش برای تحصیل حکمت و طب قدیم به تهران آمد.
پورداود در آغاز نهضت مشروطه برای کسب علوم جدید به بیروت رفت. وی پس از دو سال و نیم اقامت در لبنان به ایران بازگشت و رهسپار فرانسه شد و در پاریس به تحصیل علم حقوق پرداخت. پور داود پس از شروع جنگ جهانی اول به ایران بازگشت و در کرمانشاه دست به‌انتشار روزنامه‌ای بنام رستخیز زد و پس از چند ماه مجددا عازم اروپا شد و در آلمان با ایران‌شناسان و طرز کار آنان آشنا شد.
از این زمان به بعد پورداود به رشته ایران شناسی به‌ویژه زبان و فرهنگ ایران علاقه‌مند شد و زندگی خود را وقف مطالعه و پژوهش تاریخ ایران باستان کرد. وی در سال 1303 ه.ش به ایران بازگشت و پس از یک سال و نیم به هندوستان رفت و با دستیابی به برخی از منابع آئین ایران باستان، بخشی از تفسیر اوستا را منتشر کردو یک سلسله سخنرانی نیز در باره ایران و فرهنگ کهن آن ایراد کرد که در کتابی بنام خرمشاه گرد آوری شد.
استاد پور داود در سال 1307 به اروپا بازگشت و در سال 1311 به درخواست رابیند رانات تاگور شاعر و فیلسوف هندی به تدریس فرهنگ ایران در دانشگاه ویسوبهارتی شهر شانتی نیکیتان پرداخت و ضمن اقامت یک ساله خود در هند صد بند ازاشعار تاگور را از بنگالی به فارسی برگرداند; پس از آن پور داود مجددا مطالعات خود را در اروپا ادامه داد. وی در سال 1316 به دعوت مسئولان دانشگاه تهران، برای تدریس زبانها و ادبیات ایران پیش از اسلام دعوت شد. پورداود از این تاریخ تازمان بازنشستگی در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران به تدریس و تحقیق فرهنگ ایران باستان، زبان اوستا و تاریخ حقوق‌ایران باستان اشتغال داشت.
وی در سال 1317 به عضویت دائمی فرهنگستان ایران درآمد. پور داود در سال 1324 انجمن ایران شناسی را در تهران دایر کرد و پس از دو سال آموزشگاهی برای ایرانشناسی بوجود آورد که مدت دو سال دوام داشت. در سال 1324 دانشگاه تهران طی مراسم بزرگداشتی از خدمات علمی و فرهنگی وی قدردانی کرد و به همین مناسبت در سال 1325 یاد نامه‌ای مشتمل بر شرح احوال و آثار او به کوشش دکترمحمد معین به زبان فارسی و زبانهای اروپائی منتشر شد. استاد پور داود در سال 1341 ه.ش به عضویت شورای فرهنگی (سلطنتی) وقت منصوب شد. در سال 1342 دانشگاه دهلی به او درجه دکتری افتخاری داد و در سال1344 به عنوان اولین دانشمند ایرانی به عضویت آکادمی جهانی هنر و دانش برگزیده شد. پور داود در سال 1345 جایزه بزرگ تاگور را از دولت هندوستان دریافت کرد و درسال 1346 به دریافت نشان علمی و عنوان شوالیه دوسن سیلوستر (DeSilvester)از دربار واتیکان مفتخر گردید. پور داود در سال 1347 در سن هشتاد و سه سالگی در شهر رشت درگذشت.